تنها سیاره قابل زندگی در سامانه خورشیدی


سلام علیکم،خوبید،امروز آمدیم درباره زمین صحبت کنیم پس بریم تا دیر نشده.زمین سومین سیارهٔ سامانه خورشیدی است که در فاصلهٔ ۱۴۹٬۶۰۰٬۰۰۰ کیلومتر از ستارهٔ خورشید قرار گرفته. زمین با شعاع 6٬371 کیلومتر بزرگترین سیاره زمینی و پنجمین سیاره بزرگ منظومه شمسی است.
زمین همواره با دیگر جرمهای آسمانی به ویژه خورشید و ماه در اندرکنش است و به گرد خورشید میگردد که یک دور گردش آن برابر با ۳۶۵٫۲۴ روز خورشیدی یا یک سال نجومی است.
زمین تقریباً 4.6 میلیارد سال پیش به همراه سایر سیارات منظومه شمسی ما شکل گرفت. هماکنون زمین خانهٔ میلیونها گونه از جانداران است که انسان یکی از آنها است.
زیست کرهٔ زمین با گذر زمان جو زمین و دیگر شرایط فیزیکی و شیمیایی این سیاره را دچار دگرگونی های شگرفی کردهاست و محیطی را فراهم کردهاست تا جانداران، بتوانند به رشد و زیستزایی بپردازند.
سوال
چرا زمین به نام زمین شناخته میشود؟از نظر واژهشناسی ایرانی، "زم" در زبان اوستایی به معنای "سرد" بودهاست. با افزودن پسوند "ین"، واژهٔ "زمین" به معنای "جسم سرد" به وجود آمده است. نام "زمین" تنها نام فارسی و غیر عربی یک سیاره در سامانهٔ خورشیدی است که بهطور گسترده در فارسی رایج است. نام این سیاره در زبان عربی "الأرض" است. گاهی از زمین با نامهای "جهان" و "تیله آبی" نیز یاد میشود. نام لاتین آن "Terra" است.